Bez spodni ;)

Październik i zmieniające kolor liście oznajmiają, że jesień zadomowiła się w kraju na dobre, a co za tym idzie u mnie jest to również sezon na „Ewka, ubierz spodnie, bo ci zimno”. Taaa… Wszyscy mają w zwyczaju komentować to, że w zasadzie nie noszę spodni, a po grube rajstopy do spódniczek sięgam mniej więcej w chwili, gdy temperatura za dnia sięga poniżej zera stopni Celsjusza. Nawet kiedy na zewnątrz jest trzydziestostopniowy mróz, spodnie nie goszczą na moim tyłku. Zastępuję spodnie grubymi rajstopami, które, jak przetestowałam, są znacznie cieplejsze niż dżinsy, a przy tym nie czuję się w nich poopinana. Materiał rajstop bardziej poddaje się ruchom - choć wiem, że wiele osób nie lubi górnej ich części. W swoim życiu miałam niegdyś wiele par spodni, bo swego czasu sukienki i spódnice były dla mnie absurdalną, niewygodną częścią garderoby. Jakże się myliłam… Zreflektowałam się i dziś mam w szafie tylko dwie awaryjne pary tego przeklętego odzienia jakim są spodnie.

Dlaczego po pewnym czasie zrezygnowałam z tej części garderoby? Po pierwsze – znudziła mi się. Każdy wygląda w spodniach tak samo, chyba że posiadają one jakiś inny niż czarny albo niebieski kolor. Po drugie rozciągają się co najmniej o pół rozmiaru, w efekcie zaczynają mi spadać, ale również… cisnąć mnie w biodra. To jest bardzo ciekawe, że spodnie robią się za duże, a sprawiają, że człowiek odczuwa ucisk. Szukałam wielu informacji jak dobrać dla siebie odpowiedni rozmiar, jak mierzyć, bo myślałam, że coś robię nie tak, ale bez względu na wszystko efekt był bardzo podobny. Nawet kiedy para jeszcze nie jest luźniejsza nie znoszę tego momentu kiedy trzeba się schylić i cały materiał opina się z każdej możliwej strony miednicy, (najbardziej lubiłam krój biodrówek, bo te z wysokim stanem są dla mnie jeszcze bardziej niewygodne, zatem trzeba było pilnować, aby nie było widać przy tym bielizny). Po czwarte – spodnie nie grzeją zimą. Dżinsy nie należą do najcieplejszych, a te do których produkcji zaś użyto poliestru nie chronią przed zimnem w zasadzie w ogóle. Kiedy był mróz, musiałam założyć coś jeszcze pod spód, co sprawiało, że miałam wrażenie osoby bardzo ograniczonej ruchowo. Po piąte, posiadam wzrost dziecka, a zatem muszę wszystkie spodnie skracać, przez co często tracą fason.

Odkryłam więc sukienki i spódniczki, które są o wiele wygodniejsze, pod warunkiem, że potrafi się w nich chodzić. Można w nich biegać, skakać, siedzieć wygodnie choć naturalnie raczej do wesołego miasteczka wchodzić nie polecam. Na takie chwile jak te lepsze są szorty albo spodnie, trudno (swoją drogą szorty toleruję, bo dzięki braku nogawek część górna nie opina i nie ciągnie się tak bardzo). Jeśli o spódniczki chodzi mam na przykład osobne egzemplarze na sezon letni, sezon zimowy i osobne na dni wietrzne. Co ciekawe? Część z nich ma już około pięciu, sześciu lat, bo… nie przecierają się tak jak ma to miejsce w spodniach nawet już po połowie roku. W sprawie mody jestem ignorantką, zatem w ogóle nie interesują mnie trendy. Nie drżę na myśl o tym, że ktoś zarzuci mi absolutnie niemodny styl. Grunt to być sobą. A ja nie potrzebuje okazji, aby włożyć sukienkę.

________________________________

Miej swój styl, jakikolwiek by on nie był

Jeśli chcesz,

polub na Facebooku