Sowa z biedronką

Przeliczyłam się. Byłam przekonana, że pogodzę praktyki z pracą oraz z pisaniem licencjatu. To ostatnie mnie nie goni, ale miło byłoby nie zostawiać tego na ostatnią chwilę. Niestety przez moje funkcjonowanie w naturalnym trybie sowim, jako obecny skowronek czuję się codziennie nieprzytomna.

Należę do tych osób, które zasypiają około godziny 4:00 i budzą się około południa. Wtedy czuję się najlepiej: siadam do pracy, potem się uczę, działam z pracą licencjacką, a jeśli jest możliwość oraz zostanie mi nieco czasu, wychodzę ze znajomymi i wracam późną nocą. Moje studia oraz moja praca pozwalają mi na taki tryb życia i nareszcie dowiedziałam się, dlaczego jeszcze niecałe trzy lata temu kiedy byłam w szkole średniej, po lekcjach zawsze byłam senna. Dzisiaj jest tak jak podczas mojej dawnej obowiązkowej edukacji: nie zmieniam ilości snu, po pobudce o 7:00 jakoś zwlokę się z łóżka, ogarnę i nawet mogłabym nazwać siebie żywczykiem na czas zajęć w przedszkolu, ale po powrocie nie jestem już w stanie zabrać się za pracę. Przykładowo dzisiaj mam bardzo przyjemne zlecenie dotyczące wystroju wnętrz, uwielbiam pisać teksty o tej tematyce, ale na chwilę obecną nie mam nawet ochoty otworzyć dokumentu, aby stworzyć cokolwiek, nad czym trzeba pomyśleć i bardziej się skupić. Tym bardziej nie wyobrażam sobie wertowania kartek w literaturze metodologicznej...

Chyba czas zrobić sobie urlop na ten pozostały miesiąc praktyk. Tym bardziej, że z przedszkola przechodzę do szkoły podstawowej, a tu będzie już nieco inaczej – scenariusze zajęć, pomoce dydaktyczne, może nawet prace domowe do sprawdzania.

Co u Was? Korzystacie z zimowej aury czy tak jak ja nie macie czasu na pierwsze wypady na łyżwy, sanki czy narty? Pozdrawiam Was i tymczasem przytulam się do Biedronka. Na dobranoc. :)