O świętach

Jak czujecie się po świętach? Jeśli o mnie chodzi, to ani trochę nie byłam i nie jestem przejedzona. Zasadniczo w święta nie mam zwyczaju się objadać, ale przyznam: jest mi łatwiej, bo nie świętuję z babciami i starszymi ciociami. ;) Zdecydowanie powiedziałam „dość” po urodzinach przyjaciółki, które miały miejsce w sobotę. Nie miałam siły wstać i tradycyjnie już ubierać z nią choinki, bo tort malinowy i sałatka owocowa były tak pyszne, że zjadłam o jedną porcję za dużo.

W Wigilię Bożego Narodzenia miałam pracować, ale napisałam niewiele tekstu, bo cały czas przeszkadzał mi tegoroczny gość. Otóż w moim pokoju już pod koniec jesieni zadomowiła się biedronka i o ile czasem przyleci jedynie się przywitać, o tyle tego dnia zaprotestowała. Jak oszalała biegała po klawiaturze wchodząc nawet pod klawisze. Nie przemówiła ludzkim głosem, ale zrozumiałam, że mam lepić pierogi z mamą zamiast zajmować się pracą zarobkową.

Brak ostrości - nie chciała pozować

Sama kolacja nawet się udała. Nie było sztucznej atmosfery, rozmowa nawet jako tako trzymała poziom. Mama dała prawdziwy kulinarny popis. Kilkoro z Was pytało mnie o prezenty. Tak jak niektórzy raczej nie miałam w planach dzielić się opowieściami na temat tego, co otrzymałam, ale skoro pytacie:

Jak widzicie Święty Mikołaj zgubił u mnie swój but.
Chyba trudno było mu przecisnąć się przez komin Junkersa ;)

Dostałam czerwone botki, książkę pt. „Harry Potter i Czara Ognia”, mangę „Naruto” oraz śliczne kolczyki w kształcie ważek. Zazwyczaj było u mnie znacznie skromniej, ale w tym roku wyszło, jak dla mnie, zdecydowanie bardzo okazale. Poza tym oczywiście słodycze i pomarańcze. Prezenty niezwykle trafione, ponieważ czerwone botki nie dawały mi spokoju już od dawna. Książki o Harry’m uwielbiam, ale zawsze je od kogoś pożyczałam. Ostatnio na urodziny dostałam trzy pierwsze tomy, teraz doszedł czwarty. Manga to strzał w dziesiątkę – uwielbiam Naruto! Poza tym bardzo lubię biżuterię, a ważki są mi szczególnie bliskie. Ich motyw pojawia się także na moim pierścionku zaręczynowym. Teraz będą się też dobrze prezentowały na tle włosów.

Z notki wynika, że bardzo lubię owady… Nie, nie znoszę os, pszczół, żuków, chrabąszczy itp. Tak jakoś po prostu wyszło. Jeśli chodzi o resztę świąt, całe Boże Narodzenie spędziłam pracując. Miałam duży artykuł do napisania, zatem uciekłam do mojego narzeczonego, gdzie w spokoju i w blasku choinki, przy kawie i serniku mogłam pracować.

Prześliczna kartka od Justyny, która dotarła do mnie
równiutko w Wigilię Bożego Narodzenia