piątek, 12 grudnia 2014

Sposoby na... pożegnanie samotności i rutyny

Mówisz: znów spędzę święta w gronie nielubianych osób? Znajomo brzmi dlaczego noc sylwestrowa znów zapowiada się w towarzystwie Krzysztofa Ibisza?. A może zadajesz sobie pytanie dlaczego nie masz towarzystwa podczas urlopu? Jeśli tak i nie przeszkadza Ci to jakoś szczególnie – w porządku. Jeśli zaś czujesz się z tego powodu nieszczęśliwym człowiekiem, może trzeba się zastanowić nad przyczynami Twojej sytuacji? Nie dla każdego celem życia jest przesiedzenie go w domu przed telewizorem albo wśród osób, których nie znosi. Czas spisywania na kartce noworocznych postanowień niedługo się rozpocznie. Oto moje propozycje jak zadbać o to, by nie czuć się samotnym i nie mieć wrażenia, że życie przelatuje nam przez palce.

1. WYCIĄGAJ RĘKĘ DO LUDZI
To najważniejszy punkt, bez którego nic nie wskórasz. Tylko Ty wiesz, czego tak naprawdę oczekujesz od tych, którzy Cię otaczają. Sam zaplanuj imprezę. Sam zorganizuj święta u siebie i zaproś tylko tych, których chcesz. Każdy potrafi narzekać na to, że nikt go nie zaprosił albo na to w jaki sposób i z kim spotkania organizują inni. Zaplanuj coś i zaangażuj w to tych, na których Ci zależy. Stań się koordynatorem. Twoje działania mogą wprowadzić w życie nowe rodzinne tradycje, mogą przynieść grono nowych znajomych, a może nawet przyjaciół?

2. WSŁUCHAJ SIĘ W SIEBIE
Bądź szczery sam ze sobą. Możesz ogłaszać wszem i wobec, że Twój związek jest idealny albo że jesteś spełnionym singlem. Jeśli tak twierdzisz – powinieneś być szczęśliwy. Jeśli tak się nie czujesz – zastanów się czy nie dojrzałeś do zmiany. Oczywiście, że nie trzeba być samemu, aby być samotnym. Tak samo jak nie trzeba też być samotnym, kiedy jest się samym. Może jednak jesteś w sytuacji, w której ktoś podcina Ci skrzydła albo potrzebujesz kogoś kto Ci tych skrzydeł doda? Świetnie, gdy wystarczy Ci red bull, ale jeśli to za mało, nie bój się przyznać, że w Twoim życiu potrzebne są zmiany.

3. PLANUJ
Jeśli już udało Ci się zaangażować grupę znajomych w organizację wspólnego urlopu nad morzem po to żeby było zarówno taniej jak i weselej, nie powinieneś stosować taryf ulgowych wobec uczestników. Spontan jest wspaniały, jeśli uczestnicy nie pracują albo są szefami sami dla siebie. Są ludzie, którzy nie zawodzą nigdy i są tacy, którzy zawodzą prawie zawsze. Dlatego, żeby Ci drudzy nie zawiedli istotna jest kwestia... pieniędzy. Określony budżet w danym terminie, wcześniejsze wpłacenie zaliczek – pilnuj tego jeśli to Ty jesteś koordynatorem. Bez tego bardzo często ludzie wykruszają się w ostatniej chwili z wyjazdu, a Ty możesz zostać sam z zarezerwowanym na swoje nazwisko hotelem, kupionymi biletami, za które póki co być może sam zapłaciłeś. Tak, kwestia pieniędzy jest dość delikatna dla większości. A być taka wcale nie powinna. Prawdą jest, że tylko naiwni sądzą, iż pieniądze nie są w stanie zniszczyć nawet najlepszej przyjaźni. Jeśli ktoś nie szanuje cudzych dóbr materialnych, które gromadzi się w pocie czoła (nikt z nas przecież nie dostaje pieniędzy za siedzenie na kanapie), pamiętaj, że trzeba wśród znajomych oddzielić ziarno od plew. Co jeżeli masz takich znajomych, którzy zawsze zawodzą albo są bierni? Naucz się czerpać przyjemność z samotnego urlopu. Na wakacjach poznasz wielu podobnych Tobie ludzi. Wypoczywać nie jeżdżą tylko rodziny z dziećmi, pary i zgrane paczki przyjaciół.

4. NIE BAW SIĘ W DOMYŚLANIE
Mów o tym, o czym myślisz, bo nikt z nas nie zaliczał w szkole czytania w myślach drugiego człowieka. Nawet wróż Maciej musi używać do tego kart. Ponadto zauważyłeś, że nawet jeśli masz przyjaciół i rodzinę, z którą żyjesz w zgodzie, czujesz się czasami opuszczony? To dlatego, że Wasze priorytety się różnią. Bliska nam osoba nie wie, że kiedy wspominasz o samotnie spędzonych urodzinach to robisz to po to, żeby ktoś wpadł na pomysł, aby odwiedzić Cię w ten dzień, zamiast tylko zadzwonić z życzeniami – kiedy Ty też w czyjeś urodziny jedynie ślesz sms. Zaproś tę osobę na kawałek ciasta. Trzeba głośno powiedzieć o swoich potrzebach i samemu zatroszczyć się o ich zaspokojenie. Liczenie na to, że ktoś się domyśli jest zazwyczaj domeną kobiet o szczególnie niskim ilorazie inteligencji.

5. SŁOMIANEMU ZAPAŁOWI POWIEDZ „ŻEGNAJ”
Jeśli inni wychodzą ze skóry, a Ty zaczynasz marudzić – szybko znajdą najsłabsze ogniwo w tym łańcuchu. A konsekwencje? Przestaną w swoich planach uwzględniać Ciebie. Marudząc, dajesz znać, że nie chcesz. Jeśli jednak jesteś tą z osób, które nad wyraz szanuję, czyli słomiany zapał spłonął dawno temu lub w ogóle nie odznaczałeś się tą cechą – unikaj też planowania czegokolwiek z ludźmi z tą przypadłością. Jeśli tacy są, ogranicz się do wspólnego wyjścia z nimi na kawę. Nic poza tym, jeśli nie chcesz się rozczarować. Jeśli zaś dałeś się poznać jako osoba, która angażuje się tylko na początku, a potem omija temat, rezygnuje i chcesz się od tej opinii uwolnić, patrz punkt 1.

6. BĄDŹ SKORY DO POŚWIĘCEŃ
Wyzbądź się przekonania, że jeśli nie będzie po mojemu to nie jadę/nie idę/wypisuję się. Wszyscy, którzy poświęcili się w jakikolwiek sposób (są w stanie wziąć urlop w innym terminie niż sobie to wcześniej zaplanowali, przystali na nieco większy budżet, znaleźli w sobie tyle odwagi i powiedzieli cioci Stasi, żeby przyjechała tylko na czas świąt, a nie przyrosła do naszej sofy w salonie do stycznia – jak zwykle) Cię w tym momencie nienawidzą. Pamiętaj, że nie jesteś pępkiem świata i jeśli tylko Ty nie będziesz skory do poświęcenia, więcej nikt nie będzie brał Ciebie lub Twojego zdania pod uwagę. Nie jest to regułą, ale często samotni bywają egocentryczni. Jeśli właśnie z tego powodu nikt Cię nigdzie nie zaprasza – musisz popracować nad sobą, odbudować swoją opinię i… znów patrz punkt 1.

7. DBAJ O WIĘZI
Zastanawiałeś się dlaczego niektóre relacje umierają śmiercią naturalną? Nie chodzi tu o jakiś zgrzyt, kłótnię itp. Chodzi o to, że po prostu Wasze drogi się rozchodzą. Powiem Ci. Kończą się, bo nie dbaliście o siebie nawzajem i nie dawaliście sobie tyle zainteresowania na ile każde z Was zasługiwało. Oboje. Nie pisaliście do siebie sms-ów z pytaniem co słychać chociażby raz na miesiąc, nie znaleźliście godziny na spotkanie się na kawę raz na kilka tygodni. No właśnie. Ne chodzi o to, aby widywać się codziennie czy co tydzień. Liczy się jednak powtarzalność pewnych zachowań. Wtedy można to jeszcze odbudować. Gorzej, gdy to jedna osoba nie wykazuje zainteresowania. Kiedy przyjaźń zeszła na dalszy plan oznacza to, że pojawiły się nowe priorytety. Jak często mamy żal do kogoś, że odsuwa się od nas, bo się zakochał, bo w jego życiu pojawiło się dziecko? Problem tkwi w tym, gdy jedyna przyjaciółka zaczyna nas olewać. Musisz jej powiedzieć co czujesz, bo może nie zdawać sobie sprawy z tego, że dla Ciebie jedno wspólnie wypite latte w kawiarni raz na rok to za mało. Jeśli to nie zmieni jej zachowania – nie ma czego ratować, bo już dawno zostaliśmy zdegradowani w jej hierarchii wartości. Z tym się nie dyskutuje, bo i tak nic nie poradzimy. Nie musisz się odcinać. Możesz zostawić to tak jak jest, ale czas również pójść w swoją stronę. Dać sobie szansę na zaistnienie u boku innych, jeśli jesteś zwierzęciem stadnym i bez towarzystwa usychasz. Pamiętaj jednak, żebyś nigdy nie kierował się zasadą, że liczba otaczających Cię znajomych jest wyznacznikiem tego jak wartościową osobą jesteś. Wystarczy Ci jedna osoba. I tylko wtedy, gdy siebie nawzajem potrzebujecie.

8. ZDEFINIUJ SIEBIE: CZY FAKTYCZNIE PROBLEM TKWI W SAMOTNOŚCI?
Kiedy ostatnio sam zorganizowałeś dla siebie czas tak, aby przełamać rutynę? Jak często mówisz „nie ma co robić” i zamiast zająć się czymś, wyjść gdziekolwiek, powtórzyłeś to jeszcze pięć razy w ciągu tego samego dnia? Znajdź sobie zainteresowanie. Może odkryjesz w sobie pasję. Od tego punktu niedaleko do poznania kogoś, bo… staniesz się ciekawszym człowiekiem. Poza tym wiedziałeś, że inteligentni ludzie nigdy się nie nudzą?

Niespełnianie powyższych punktów często jest przyczyną tego, dlaczego ludzie czują się źle w sytuacji w jakiej obecnie się znajdują. Jeśli z jakiegoś powodu brakuje im ludzi, trzeba się zastanowić, dlaczego jest ich w naszym życiu tak mało. Są tacy, którym jest dobrze samym ze sobą. Ale tych narzekających na samotność jest wielu. 

Zastanawialiście się, dlaczego ludzie bywają nieszczęśliwi w swojej samotni? Dodalibyście coś jeszcze? Może sami jesteście w podobnej sytuacji albo znacie kogoś, kto wiecznie narzeka na samotność i rutynę, ale nic z tym nie robi?

Śnieżne pół-selfie Inochi ;)

9 komentarzy:

  1. bardzo podoba mi się ten post, zwłaszcza wsłuchiwanie się w siebie i zdefiniowanie siebie. mam kumpla, który non stop mi o tym nawija i oczywiście, ma rację :) ja właśnie od wczoraj intensywnie wsłuchuję się w siebie i w mojej głowie kiełkują wspaniałe plany na spełnienie marzeń :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja tam chyba po prostu będę sobie żyła i cieszyła się tym, co jest :) Sylwestra też raczej spędzę kameralnie, tak o, po prostu :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przełamywanie rutyny? Tak, ale bez przesady. Nuda? Samotność? NIE!

    OdpowiedzUsuń
  4. W tym roku chyba święta ominę a sylwestra prześpię, nie mam chęci na spędzanie tych dni z ludźmi. Muszę odpocząć, wywiało mnie do pracy, jak dużą część naszego społeczeństwa. Nikt nie mówił,że będzie lekko, ale zmęczenie pozostaje.

    OdpowiedzUsuń
  5. Bardzo mądre rady :) na pewno pomogą osobom zniechęconym do świąt :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Otóż to - dbaj o ludzi i nie baw się w domyślanie. Niektóre osoby w moim otoczeniu tego nie ogarniają...

    OdpowiedzUsuń
  7. o jakie tu zmiany zaszły ;)
    Najbardziej podoba mi się 1 i 7 punkt.

    OdpowiedzUsuń
  8. Ostatnio wydawało mi się, że właśnie intensywnie myślę, czy potrzebuję, by ktoś mi się wprosił do życia, czy zdecydowanie nie. Wydawało mi się, bo chyba jednak nie analizuję tego tam mocno, po prostu czekam, co się zadzieje. Choć to dość emocjonalne czekanie. Nie spieszę się. Poprzednimi razy pędziłam i wyszło jak wyszło.
    Samotna się, tak czy inaczej, nie czuję: mam przynajmniej dwóch ktosiów, którzy zawsze są :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Dla mnie to użalanie sie nad sobą, wybaczcie zanik mojego współczucia ale robicie z siebie kozły ofiarne (a jestem facetem po na prwdę grruubych przejściach). Weżcie sie za siebie, zamiast wiecznie obwiniać cały świat. Pozdrawiam i życzę lepszej samooceny, gdyż ood tego się wszystko zaczyna.

    OdpowiedzUsuń