Moje dziewczyny

Zawsze "cierpiałam" na brak koleżanek – nawet jako dziecko (w cudzysłowie, bo nie było mi jakoś szczególnie przykro). Zasadniczo miałam więcej kolegów z racji tego, że częściej spędzałam czas z bratem. Zdecydowanie bawiłam się z nim i z jego kolegami lepiej. Dziewczyny nie chciały grać w palanta, wspinać się na drzewa albo… kraść czereśni z działki pewnej pani, która biegała za szabrownikami i groziła im grabiami. Jednak z czasem, kiedy stawałam się nastolatką koleżanki były nieco bardziej potrzebne, łatwiej się z nimi podobno dogadać. Podobno. Jeśli o mnie chodzi, wciąż nie za bardzo udawało mi się tolerować otaczające mnie dziewczęta, które raczej zajmowały się obgadywaniem jedna drugiej niż zawieraniem prawdziwych przyjaźni. Jednak nie byłam tak do końca sama. Nie miewałam koleżanek – raczej znajome. Naprawdę mogłam nazwać większość dziewczyn znajomymi, a nie koleżankami z klasy. Miewałam jednak przyjaciółki. Na. jest przyjaciółką jeszcze z piaskownicy, O. przyjaciółką ze szkoły podstawowej, a Ni. bardzo dobrą koleżanką z gimnazjum. Udało nam się pod koniec zeszłego roku zgrać razem we cztery i wiecie co? Faktycznie – stado kolegów z technikum informatycznego, do którego chodziłam (w klasie ja i Na. byłyśmy jedynymi dziewczynami) nie jest w stanie oddać klimatu jakie mają nasze spotkania we cztery. Polecam nie bać się zrobić pierwszego korku i napisać do osób, które kiedyś były dla nas bardzo ważne, ale nagle kontakt się urwał. My we cztery chodziłyśmy razem do gimnazjum, dobrze się dogadywałyśmy, ale potem każda poszła w swoją stronę albo spotykałyśmy się raczej stałymi parami O.+Ni., O.+ja, Na.+ja. Nigdy inaczej. Dziś umawianie się na wspólną gorącą czekoladę albo po prostu na wieczór dzięki facebookowi nie jest niezwykle trudny, choć każda z nas pracuje gdzie indziej, a dwie z nas studiują w innych miastach. Jednak prawdą jest, że muszą chcieć wszystkie. Szczerze powiedziawszy, zawsze chciałam mieć taką zaufaną ekipę. Żebym jednak nie zapeszyła. Tfu!

O., Na., Ni., !-nochi
Time skip, my jako piętnastolatki i... o ponad 7 lat starsze

Ni., !-nochi, O., Na.
Nasze pierwsze wspólne spotkanie po latach...

Ni., O., Na., !-nochi
...nazwane wieczorem STAROpanieńskim

O., Na., !-nochi, Ni.
Spotkanie mikołajkowe

Leży: Na., stoi: !-nochi, za aparetm: O.
Śnieg, orzełek i zegar słoneczny

O., Na., !-nochi, Ni.
Zimne ognie! Bez okazji... O. pomyślała, że będzie fajnie

O., !-nochi, Ni., za aparatem: Na.
Zakochałyśmy się w tym, dekoracyjnym jedynie, kąciku restauracji

!-nochi, Na.
Przygotowania do Andrzejek. Nad prawą ręką Na. można się dopatrzyć naszej fotografii grupowej ze studniówki

________________________________

Pomóż sobie - miej przyjaciół!