KoneCON 2013

W poprzedni weekend 24-25 sierpnia miałam okazję być na czwartej edycji KoneConu czyli na szczecińskim zjeździe miłośników kultury azjatyckiej. Impreza ta miała dość dużego pecha, ponieważ już od dwóch lat była odwoływana. Prawdą jest, że konwenty dotyczące Azji nie cieszą się dobrą sławą, organizatorzy czyli grupa Umi No Koe miała nie lada problem ze znalezieniem odpowiedniej placówki (takie wydarzenia zazwyczaj odbywają się w szkołach). Dyrektorzy lubili się wycofać z umowy nawet na trzy tygodnie przed planowaną imprezą. Mówi się, że w Japonii cyfra 4 jest pechowa, dlatego zmieniono nazwę podwójnie odwołanego KoneConu 4 na KoneCon 2013. I tym razem się udało.

Od razu wspomnę, że konwenty nie są wcale zrzeszeniem zboczeńców, nie są targami specyfików, które używa się w chińskiej ludowej medycynie oraz nie ma tam miejsca na deprawację młodych ludzi, jak zwykło się uważać. To był mój szósty konwent, w którym wzięłam udział. Nie był najlepszy, bo nic nie pobije chyba drugiej edycji KoneConu, ale naprawdę fajnie spędziłam czas. Może nie udało się zebrać całej ekipy, z którą planowałam się spotkać, ale wraz ze mną i z Adamem stawili się Jacek z nowopoznaną przeze mnie sympatyczną Martyną, a po czasie dotarł do nas jeszcze Kamil, którego poznaliśmy na poprzednim konwencie – Shi: Bishoku.

Moje ludziki. Ćwiczą japońską sztukę kaligrafii. ;)

Konecon 2013 posiadał konwencję zburzonego Tokyo, zatem wiele atrakcji nawiązywało do tego, aby przywrócić miasto z powrotem do życia. Spoglądając w plan atrakcji nie wiadomo było co wybrać, ponieważ wiele ciekawych warsztatów i paneli miało miejsce w tym samym czasie… Iść na Bento (prelekcję o tym jak tworzyć słodko wyglądające śniadania) czy jednak wybrać się na Matsuri – lekcję o japońskiej sztuce świętowania? A może jednak na ceremonię parzenia herbaty?

Zaczęliśmy od pojawienia się na prelekcji o aikido. Potem rozejrzeliśmy się po „Akihabarze” jakie stoiska mają miejsce na conplace (terenie konwentu) i czy uda się kupić coś fajnego. Następnie udałam się wraz z Adamem i Kamilem na panel „Jak wydać książkę i na tym nie stracić”. Bardzo fajnie prowadzone zajęcia przez autora, który wydał niedawno swoją drugą książkę z gatunku fantasy – tyle że w połowie musieliśmy wyjść, bo ja chciałam pójść na wiedzówkę o Harry’m Potterze, Adam zaś na panel o Naruto (jedna z najbardziej popularnych mang/anime w Polsce).  Ostatecznie z konkursu o Harrym zrezygnowałam, ponieważ miał on polegać na tym, że należało się dobrać w trzyosobowe grupy. Potem z najlepszej grupy wyłonione miało być pierwsze, drugie i trzecie miejsce, co dla mnie jest bez sensu. Według mnie to niesprawiedliwie, bo nie wyłania się w ten sposób faktycznie trzech najlepiej przygotowanych osób. Szybko zatem poszłam dołączyć do Adama na Naruto. Potem wybraliśmy się popatrzeć jakie eksponaty zostały wystawione w „Muzeum”. Mogliśmy tam również potrenować sztukę japońskiej kaligrafii. Następnie poszliśmy na debatę o GMO, a jeszcze później na Cosplay oraz Fireshow. 

Cosplay to konkurs na najlepiej odwzorowany strój z anime, mangi, gry… W porównaniu do poprzednich KoneConów cosplay był na nieco niższym poziomie, ale i tak przyjemnie się go oglądało. Jeśli ktoś chciałby dowiedzieć się o co chodzi, poniżej załączam nagranie z tego wydarzenia na Koneconie 2013.

Ulubieńcem publiczności stał się ten pan. Iron Man naprawdę świecił w ciemności. :)

Na Fireshow miałam nie iść, ponieważ zazwyczaj mnie trochę nudzi. Naoglądałam się tego już wiele razy. Całe szczęście, że jednak się na nie udałam. Grupa była niesamowicie przygotowana, bo nie chodziło tylko o wymachiwanie rękoma, aby zapanować nad poiami, ale także o taniec. Polecam poniżej odtworzyć nagranie i obejrzeć przynajmniej solówkę dziewczyny – pierwsze cztery minutki. Naprawdę warto.

Następnie udaliśmy się na panel o tym jak poderwać dziewczynę. ;) Co ciekawe, dziewcząt na sali było nieco więcej. Prelegent bardzo dobrze się przygotował, ale większość facetów, która przybyła na tę atrakcję przyszła się pośmiać, a nie o to tu chodziło. Kiedy prelegent poprosił ich, aby zaprezentowali kilka swoich sposobów na to, aby dziewczyna zwróciła ich uwagę tak naprawdę żaden z nich nie potrafił się wykazać. Padały jedynie niepoważne teksty w stylu „Hej, grasz w LoL’a”? Bardzo fajnie wypowiadały się właśnie wspominane wcześniej dziewczyny, bo dawały przynajmniej poważne rady. Potem wybraliśmy się na atrakcję nazwaną „Wielkim Otwarciem Miasta Tokyo”, na którym miały miejsce występy muzyczne na scenie, można było potańczyć, a w trakcie odbył się LightShow.

Jeśli chodzi o atrakcje to było ich naprawdę mnóstwo. Każdy, nawet jeśli nie interesował się specjalnie tradycją azjatyckich krajów, mangą, anime, muzyką koreańską, a przyjechał tu dla ludzi i atmosfery (bo ta jest tutaj naprawdę nietypowa), mógł wybrać coś dla siebie. Miały miejsce np. karaoke, turnieje takich gier jak Tekken 6 czy Soul Calibur 4, warsztaty taneczne (do popowej muzyki koreańskiej).

Densimy :D

Meido Cafe

Następnego dnia, w niedzielę bardzo chciałam pójść na prelekcję o tym jak podróżować po Japonii, posłuchać wykładu o samurajach i japońskich przesądach, ale musieliśmy z Adamem opuścić konwent, aby udać się w inne miejsce. O tym jednak następnym razem gościnnie opowie on sam.

________________________________

Poszerzaj swoje pasje

Jeśli chcesz,

polub na FACEBOOK'u