Ot, niedziela

Niektórzy dziwią mi się, że robię takie, a nie inne zdjęcia kiedy wiem, że jestem obserwowana przez przechodniów. Zabrzmię naprawdę wybitnie po polsku, ale to ja dziwię się owemu zdziwieniu. Tak, zdjęcia, które pojawiają się na blogu zawsze miały świadków, co widać na załączonych obrazkach. W „Calineczce” obok nas zatrzymało się kilku nieznajomych chłopaków, którzy po prostu przyszli w to samo miejsce co my. Tutaj na plaży także było mnóstwo osób. W tym zestawie zdjęć kierowcy crossówek także nam się przyglądali – tak samo jak i my im. W lewitującej sesji można nawet dostrzec w tle rodzinkę, która karmi łabędzie. W kadrze nie zostali ujęci jednak koledzy mojego Y., którzy przez jakiś czas przyglądali się naszym wyczynom, chcieli zagadać do „dziewczyn, które wygłupiają się przed aparatem”, ale kiedy podeszli bliżej i zobaczyli, że jedną z nich jestem ja, zrezygnowali i skończyło się tylko na „cześć” (ową relację zdał mi potem Y.!). W zeszłą niedzielę z racji święta i odwołania tym samym zajęć (bo zasadniczo uczelnia tego wolnego nie planowała wcześniej) wybrałam się nad morze. 

W co należy się uzbroić, aby wypad był udany? W dobry nastrój, najlepsze towarzystwo – w tym przypadku był to Y., dwa tatuaże naklejone na stopach, widoczne na załączonym, czwartym licząc poniższej, obrazku (osobiście polecam żyrafkę i krabika – jedno świetnie czuje się na piasku, drugie w wodzie – duet idealny) i dystans do siebie. Ładna pogoda nie zaszkodzi. A co zrobić żeby wywołać uśmiech na twarzy kogoś innego? Jeśli o mnie chodzi, to ja napisałam na restauracyjnej papierowej serwetce „Dziękujemy, było pyszne!” i dodatkowo w pudełeczka po wyżej wspomnianych tatuażach własnoręcznie nazbierałam trochę plaży dla O. i Na. ;)

________________________________

Nie oglądaj się na innych

Jeśli masz ochotę,
polub na FACEBOOKU